Turuncu Bakışmalar

Ah şu deniz yok mu? Şiir yazdırıyor bu denizler hep. Mısraları fısıldıyor sanki dalgalar sessiz sessiz. Uzaktan bir şiir geliyor gibi. Halikarnas oluyorsun, Sait Faik oluyorsun. Düşlere dalıyor, yazıyor, yazıyor, yazıyorsun. Satırlar bitmeyecek gibi geldikçe yazıyorsun. Yazdıkça öyle geliyor. Dalgalara bakmamalı insan bu kadar. Ya aşık oluyor, ya da kederleri hediye ediyorlar usulca. Denizlere ithafen, küçük dalgalısından.

Turuncunun dansı,

Adaların bakışması,

Hepsi sen…

Gökyüzü turuncu çalıyordu hafiften

Dalgalar bir başkaydı

Bir musiki idi sanki derinden, bilemem

Bakışan adalar vardı,

Kıyıda ise bir küçük deniz kabuğu

Bir tek cümle fısıldıyorlardı

Uzaktan geçen bir tekne ile birlikte.

     Hepsi sen…

Uzaktan bir uçak geçiyordu,

Ezana başlamıştı yine muezzin,

Tekneden bir selam geliyordu bu taraflara,

Tekne getiriyor, dalgalar götürüyor cinsten.

Huzur mu kaplayan şu gökleri?

Bulutlar mı yoksa şu “sen” diye fısıldayan?

Hepsi sen…

Tüm selamlar sen,

Vedalar sen,

Mutluluklar,

Sevinçler,

Kederler,

Dalgalar çizdiği yüzün,

Ümitler,

ve bir yudum sen rengi.

Tek karmaşam ve tek yanıtım oluyor

Hepsi sen…

03.09.15

Bodrum